از نشریه بهم می‌گن خب دیگه، خندیدیم، دورکاری بسه، دو هفتۀ قرنطینه‌ات هم که تموم شده، پاشو خودت رو لوس نکن، دیدی هیچ هم کرونا نگرفته بودی؟ پاشو بیا درست سر کارت. اگر هم تا قبل از تو با دو تا ویراستار کار می‌کردیم، حالا خوش داریم فقط با تو کار کنیم. دیگه بالاخره کاره دیگه، حالا اگه روزهای صفحه‌بندی هم پوستت کنده شد، شد دیگه، کاره دیگه، کاری‌اش نمی‌شه کرد. توی این نهاد انقلابی همۀ نیروها جان‌برکف هستن، شما هم یکی‌اش. اصلاً معلوم نیست این قضیه کی جمع می‌شه، شما هم به این فکر نکن که تموم شدن دورکاری شما و کار حضوری‌ات خودش یه جور نقض غرضه.
و هیچ‌کس باورش نمی‌شه من مثل شهریور پارسال چه ولوله‌ای می‌افته تو دلم از احتمال اینکه یه راهی باز بشه و سفرم جلوتر بیفته.
درباره این سایت